Añua

Añua oharkabean pasa liteke eskualdeko errepide batean dagoenez, baina denborak eraikin ederrak utzi ditu bere muinean: Erdi Aroko Tenplua Andre Mariaren Jaiotzari eskainia (XIII. mendea), Santa Lutziaren ermita, Lazkanoren Etxea (XIII. mendea) . XVII) familiaren armarriarekin......

Añua herria 564 m-ko altueran dago. Jaiotza eliza erromaniko zaharberritua (XIII. mendea) harlanduzko harria nabarmentzen da, erromesek oso ibiltzen dena; Begibakar zubi erromaniko bat zeharkatuz sartzen da.

Oinplanoa koruarekin osatzen den bi atal dituen nabea da, presbiterioz eta absidez osatua. Iparraldeko eremuan kapera eta sakristia daude, gaur egun konektaturiko espazioak. Hegoaldean sarbide ataria eta dorrea daude. Edertasun handikoa da XIII. mendeko lau zortzidun eta leiho dituen absidea, erromanikotik gotikorako trantsizioa ikusiz, eta horri arku zorrotzeko leiho eta leiho erromanikoen errepertorio bitxia gehitzen zaio. Motibo apaingarriak askotarikoak dira: landareak, animaliak, gizakiak, monasterioak eta fantastikoak, eta horrek asko aberasten du arkitektura.

Tenpluaren gainontzeko gorputza Errenazimentuan (Sabih) eraiki zen, erdiko atala eraikita, koruaren bikoitza, eta azken honek oin eremuan, biek ganga nabarmenak dituzte eta haien hormak birjinekin grisaillazko margolanak ageri dira. , itxura errealista duten apostoluak eta santuak. Fatxada XV. mendekoa da eta Otazu-Gebara (edo San Sebastian) ermita XVI. mendekoa, sakristiako espazio zaharra XVII. mendekoa da, dorrea XVI eta XVI . Koruaren barnealdean zaharberritzearen ondoren agerian geratu diren Erdi Aroko margolanen aztarnak gordetzen dira: erretaula nagusia alboko kapera eraman zutenean. Interesgarriak dira, halaber, bataio-pilota, giltzak, hainbat irudi solte eta erretaulak. Erretaula nagusia XVII.mendeko lehen barrokokoa da eta bertako kaleetan San Juanen sagrarioa (beheko gorputza) nantzen irudiak daude kokatuta; San Joakin, Ama Birjina (erdiko tenpluaren burua) eta San Jose (bigarren gorputza), eta Santo Domingo, Kalbarioa eta San Frantzisko (gorputz goikoa). Alboko erretaulak ere, gaur elizaren oinean, XVII. mendekoak dira baina beren langintza barrokoaren soiltasunarekin bat dator eta Errosarioko Ama Birjinari eta Santa Katalinari eskainiak daude. Azkenik, XVI.mendeko obra interesgarri bat Donostiako triptikoa da (gaur egun lehen zegoen kaperaren kanpoaldean, erretaula nagusia bertan sartu zenean). Altzari honek San Sebastianen taila on bat eta santuarekin lotutako lau koadro ditu ateetan.

Herrian interes arkitektonikoko hainbat jauregi daude, batzuk mural estilo tradizionalekoak eta beste batzuk XVI. Errota ere badago.